|
|
 |


ÖLÜME BEŞ KALA, BU ŞARKIYI YAZDIM SANA....

ŞİMDİ SEN GİDİYORSUN YA FİKİRLERİM GİDİYOR, SAATLER GİDİYOR, AYLAR
GİDİYOR, YILLAR GİDİYOR, SEN GİDİYORSUN.
SEN GİDİYORSUN YA YÜREĞİM GİDİYOR, BEN BİTİYORUM, SEN GİDİYORSUN.
BİlİYORUM, GİTME DESEMDE GİDECEKSİN.
VE ŞİMDİ GİDİYORSUN YA BUĞULU BİR SESSİZLİK KALIYOR YANIBAŞIMDA.
YANI BAŞIMDA HASRETLİĞİN CİNAYET İŞLİYOR.
|
|
 |
|
|
|
Olmadı işte. Artık her şeyi biliyorum.
Bağırsam çağırsam, “Ne bağırıyon lan bu saatte lavuk, manyak mısın? ”
diye karşılık verecek bir yabancı bile yok.
Artık her şeyi bilmekten başka çıkar yolum kalmadı. |
|
Gözlerime düşen sancı bir çocuk sanki.
çıplak ayaklarıyla basarak kapkara bir gölge düşürüyor yüreğime.
|
|
Giderken bende kalanları yani seni, yani aşkı, yani bizi alamayacak seni alıp giden ölüm elimden. Geri vermeyeceğim onları, benim onlar bana ait. |
|
Dayan be yüreğim dayanmalısın ışığım olmalısın. Tellere takılsan da be gülüm yine diri kalmalısın. Umut bir ekmektir direnmektir gülüm, gürül gürül yaşamalı. Kuruyan çatlak topraklara gülüm ırmak ırmak akmaktır.
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|